Osse, Alphonsus Christianus Maria - i7195

Alphons Osse
1 juli 1980 - Fotograaf Norbert Klein
Bekend van	steenfabriek Werklust
Genealogie
Persoonsnummer	I7195

Alphons Osse (1890-1985) (I7195) werd geboren op 9 februari 1890 te Losser.

Alphons Osse werd geboren als zoon van Petrus Zwiebertus Osse (1835-1918) (I7174) en Johanna Maria Hendrika Alink (I7186) .

De familie Osse is afkomstig uit Ossenzijl in de Kop van Overijssel. Het was een oude invloedrijke familie, behorende tot de lage landadel. In de 15e eeuw schijnt het een Osse geweest te zijn die in het schoutambt Oldemarkt een sluis heeft aangelegd en daarvoor tolgeld (schutgeld) mocht heffen op de doorgaande schepen. Een kleine sluis weliswaar, waar slechts één boot geschut kon worden, maar men neemt toch aan dat de naam Ossenzijl is afgeleid van de sluiswachtersfamilie Osse.

Op 7 mei 1862, dezelfde dag dat Enschede in vlammen opging, kwam de niet onbemiddelde Petrus met zijn volgeladen wagens in Losser aan om daar een nieuwe toekomst op te bouwen.

Petrus Zwiebertus Osse (I7174) trouwt voor de eerste keer in Losser op 12 mei 1862 met Hermina Keilvers (I7177) , oud 26 jaar. Vier kinderen uit dit huwelijk sterven jong. Alleen de zoon Christianus Egbertus (I7181) (Chrisjaan, geboren op 14 juli 1865, overleden 6 september 1940) blijft over en wordt de in Twente alom bekende en legendarische pastoor Osse van Beckum.

Nadat Hermina Keilvers is overleden bij de geboorte van haar vijfde kind op 28 oktober 1868 trouwt Petrus Zwiebertus Osse op 16 oktober 1871 met Johanna Maria Hendrika Alink (I7186) , oud 22 jaar.

Alphons Osse, de jongste zoon uit dit huwelijk was in 1905 vijftien jaar toen hij als leerling horlogemaker in Gronau ging werken. Hij kreeg het vak uitstekend onder de knie en vervolmaakte zijn kennis op dat gebied in diverse plaatsen in Nederland en in Brussel.

Hij wilde nog meer van de wereld zien en Amerika lokte in die tijd veel mensen, die daar ofwel een betere toekomst dachten te vinden, ofwel fortuin wilden maken. Ook Alphons vertrok in 1916 naar dit grote continent, waar hij voor zeer geleerd werd gehouden omdat hij behalve Nederlands ook Frans en Duits sprak. Zijn broer Frans (I7193) , één van de andere “Ossen-jongs” zoals men in Losser zei, was ook naar Amerika gegaan en heeft daar ruim vijftien jaar gewoond. Volgens de overlevering had hij een garagebedrijf en bovendien veel geld verdiend met effecten. Er gaat het verhaal dat, toen hij na al die jaren onverwacht weer thuis kwam in Losser en midden in de nacht arriveerde, hij op het raam klopte, na enige tijd een stem hoorde die informeerde wie hij was en toen zei: “Ik bin Frans oet Amerika”. Waarna de stem uit het huis riep; “O, bist doe dat Frans, doe kaans de slöttel wa vinn’n he leg nog op dezelfde plek as vrooger”. Een gebeurtenis die als typerend wordt gezien voor de Osse’s: geen ophef en geen franje.

Alphons ging, na tweeëneenhalf jaar in Noord-Amerika geleefd te hebben ook nog naar Zuid-Amerika. Daarna kwam hij terug naar Losser en in 1923 kocht hij samen met zijn broer Joop (I7194) de steenfabriek aan de Oldenzaalsestraat. Het was toen nog een veldoven.

Nieuwe technieken deden hun intrede in de steenbakkerswereld. De oneconomische veldoven, waarbij 60% van de gebruikte brandstof nutteloos verloren ging, werd heel snel vervangen door een ringoven. De benodigde klei werd achter de fabriek gewonnen uit de eigen kleiputten en met een productie van 250.000 stenen in één keer timmerden de gebroeders Osse in Twente flink aan de weg. Ossestenen waren zeer gevraagd. Door kalk aan de ijzerhoudende klei toe te voegen verkreeg men een mooie genuanceerde steen met gele en groene kleuren.

Alphons Osse is nooit getrouwd en woonde na zijn terugkomst uit Amerika in zijn ouderlijk huis, het karakteristieke grote pand aan de Torenstraat, bij zijn broers en zus. Alphons reed tot op hoge leeftijd elke dag in zijn auto naar de Werklust en ging nog geregeld op jacht in Friesland. Zijn motto was: “Werken en niet Ergeren, dat is gezond”.

Alphons Osse overleed op 20 september 1985, 95 jaar oud. De steenfabriek werd eigendom van de familie Damer. De productie werd nog enige tijd voortgezet, maar uiteindelijk werden fabriek en kleiputten aangekocht door de gemeente om er een toeristische trekpleister van te maken.

extern

MSMD - Steenfabriek de Werklust

Website Steenfabriek de Werklust