We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren. |
Munsterman, Gezina Maria - i11214
Sien Groeneveld-Munsterman | ||
27 november 1995 - Fotograaf Norbert Klein | ||
Genealogie | ||
Persoonsnummer | I11214 |
Sien Groeneveld-Munsterman (1910-1995) (I11214)
werd geboren op 12 augustis 1910 te Losser.[1]
Ze ging eerst naar de Zoekerschool en vervolgens naar de Mariaschool.
De familie verhuisde naar Overdinkel. Het bevolkingsaantal van dit grensdorp groeide in die jaren sterk door de aantrekkingskracht van de textielindustrie. De plek waar Sien Munsterman haar jeugd doorbracht, was een dorp in opbouw. Sien ging naar de meisjesschool van de Zusters van Tilburg. Zij hadden in 1919 een bewaarschool en een meisjesschool geopend, als onderdeel van wat later genoemd werd “De witte stichting” van pastoor Van Laak. Naast de H. Gerardus Majellakerk met pastorie, verrees daar in het grensdorp onder de bezielende leiding van deze ijverige en hardwerkende bouwpastoor, ook een zusterklooster, een bewaarschool, een meisjesschool, een jongensschool en een verenigingsgebouw en een korenmalerij. Het zogenoemde “Rijke Roomsche Leven” was voor een meisje van Sien’s generatie de dagelijkse werkelijkheid, waaraan zij volop deelnam. Het jaarlijkse Gerardusfeest met de processie door het kerkenbos was en is nog altijd een bijzondere gebeurtenis. Als leerling van de hoogste klas mocht Sien een keer het Mariabeeld dragen en dat heeft een diepe indruk op haar gemaakt. Deze jaarlijkse processie, waarin de sterfdag (16 oktober) van de Italiaanse heilige wordt herdacht, is nog altijd een traditie met een diepere betekenis, waar duizenden pelgrims uit alle windstreken aan deel nemen. Gerardus Majella (1726-1755), een Italiaanse lekebroeder bij de Redemptoristen, die fungeerde als kleermaker, portier en koster en die in 1904 werd heilig verklaard, is blijkbaar nog altijd een voorbeeld, dat veel mensen aanspreekt. Sien was ook zelatrice, een functie waarin ze bij de gezinnen geld ophaalde voor de missie. Dit heeft ze tot op latere leeftijd gedaan. De komst van de acceptgirokaart maakte dit vrijwilligerswerk overbodig.
Sien nam later ook deel aan andere processies. Ze is verschillende keren in het Duitse Kevelaer geweest, waar in de Genadenkapelle uit 1651 een Mariabeeld staat, dat al sinds 1642 vereerd wordt. Ook nu nog gaan daar veel gelovigen naar toe.
Na de lagere schooltijd kwam Sien als vanzelfsprekend terecht in de textielindustrie. Ze trouwde op 20 mei 1936 met <tng i=11532>Herman Groeneveld</tng> uit Beuningen en het jonge paar ging eerst inwonen bij haar ouders aan de Invalsweg. Het waren moeilijke tijden, als gevolg van de grote economische crisis van de dertiger jaren.
Daarna verhuisden Sien en Herman en de inmiddels geboren zoon Gerard, naar de Hoofdstraat en daarna naar de Goormatenweg. In 1947 kon het gezin een nieuwbouwwoning aan de Schoolstraat betrekken. Omstreeks 1950 ging Sien ook weer aan het werk in de textielindustrie: bij Tubantia in Enschede.
Sien Groeneveld-Munsterman was tot op latere leeftijd zeer actief en volop betrokken bij het Overdinkelse leven. Toen ze zesenvijftig jaar was ging ze samen met haar schoondochter naar zwemles. En die vaardigheid kreeg ze behoorlijk onder de knie, want ze dook tot drie meter diep. Ook behaalde ze verschillende medailles met de zwemvierdaagse. Ze bleef zwemmen tot op haar tachtigste jaar en was regelmatig te vinden in de baden van Losser en Gronau.
Sien was een bijzonder gastvrije vrouw. Ondanks een groot gezin met vijf kinderen, had ze regelmatig mensen in de kost, die geen dak boven hun hoofd konden vinden.
Ze verrichtte hand- en spandiensten voor de damesclub van de muziekvereniging Concordia. Ze was lid van de gymnastiekvereniging Beatrix en werd daar gehuldigd in verband met het vijfentwintigjarig lidmaatschap. Vanuit de Bejaardenbond, waarvan Sien ook lid was, ging ze op ziekenbezoek. En in het Trefpunt in Overdinkel was ze kind aan huis: Bingo, volksdansen, stijldansen, de handwerkclub, kaarten; elk week was Sien Groeneveld van de partij.
Op tachtigjarige leeftijd kreeg ze, vanwege slijtage, twee nieuwe heupen. Ook daarna ging ze weer dansen en ze wilde niet met een stok lopen, laat staan met een rollator. Dat vond Sien maar niets. Omstreeks 1990 was dit hulpmiddel ook nog lang niet zo algemeen geaccepteerd, als nu het geval is.
Sien Groeneveld-Munsterman, hier gefotografeerd kort voor haar dood, overleed op 10 december 1995.
Referenties
- ↑ Het meisje in de Froenstraat ... - Tekst Thea H. Evers-Evers - Foto's : Norbert Klein ; uitgegeven door Historische Kring Losser in 2005.