U steunt de Historische Kring Losser door lid te worden.
We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren.

Kuperus, Johannes - i11235

Uit Oet Dorp en Marke wiki new
Hans Kuperus
2 oktober 1995 -Fotograaf Norbert Klein
2 oktober 1995 -Fotograaf Norbert Klein
Bekend van wethouder
Genealogie
Persoonsnummer I11235

Hans Kuperus (1912-2006) (StamboomI11235)

werd geboren op 9 november 1912 in Losser.[1]

Hans Kuperus werd op 9 november 1912 aan de Enschedesestraat in Losser geboren in één van de vier blokken van 2 nieuwe woningen die aannemer Boers daar had gebouwd. Hij ging naar de toenmalige openbare lagere school aan de andere kant van de straat (tot voor kort de r.k. Martinusschool). Na de lagere school werkte hij enige tijd bij groenteboer Barneveld en vervolgens vanaf zijn veertiende jaar in de textielindustrie. Hij begon als weversjongen en later als wever bij N.J. Menko in Enschede. “Als veertienjarige moest je een werkkaart meenemen om te kunnen laten zien dat je inderdaad 14 jaar oud was, anders werd je zo weer teruggestuurd”.

Hans Kuperus is gedurende zijn lange leven maar één keer verhuisd. Dat was toen hij trouwde met Margje Post uit Losser op 20 april 1940. Margje was kinderoppas bij juffrouw Pieterson en via haar bemiddeling konden zij direct na hun trouwen de zo goed als nieuwe woning aan de Gronausestraat 178 betrekken, die in tegenstelling tot wat toen gangbaar was, al beschikte over een pomp, wc en kolenhok binnenshuis. Hans en Margje kregen samen drie kinderen: twee dochters en één zoon.

De oorlogsjaren gingen ook aan Hans niet ongemerkt voorbij en via een bevriende boerenfamilie kon hij meehelpen bij het aanleggen van de startbanen van vliegveld Twente. Mede daardoor verkreeg hij de benodigde papieren om bij textielfabriek Van Delden in Gronau in de textiel te gaan werken, zodat hij niet ver van huis hoefde. De arbeiders hadden een nummer en moesten dat dagelijks bij het oversteken van de grens zeggen.

Na de oorlog ging hij werken bij de fa. E.J. ter Riet in Enschede, een haardoekweverij waar onder meer paardenhaar werd geweven om te worden gebruikt in de revers van kostuums. Hans werkte zich op tot medewerker op het kantoor en kreeg een functie bij de loonadministratie. Daardoor werden diverse collega’s wel een beetje jaloers. “Hij op het kantoor en wij tussen de weefgetouwen”.

Hans Kuperus bleef bij deze fabriek werken tot hij wethouder in Losser werd.

“Politiek interesseerde me altijd al en ik heb in totaal 30 jaar voor de CHU (de Christelijke Historische Unie, die in 1980 fuseerde met KVP en ARP tot CDA) in de raad gezeten, waarvan twee periodes (van 1970 tot 1978) als wethouder. In die tijd was de heer Peters burgemeester van Losser. Met collega wethouder Van de Woning heb ik altijd heel prettig samengewerkt. De verhoudingen in de raad waren in die tijd gelukkig altijd heel goed”. Van zichzelf zegt Hans Kuperus dat hij “niet brutaal was, maar op zijn tijd best fel. Als ik mijn mening had, dan had ik die ook”. Hoewel wars van uiterlijk vertoon, werd hij niettemin voor zijn vele verdiensten geridderd. “Achteraf toch ook wel mooi”, geeft hij toe.

Hans Kuperus is altijd actief betrokken geweest bij de Chr. Gemengde Zangvereniging Looft den Heer en was daarvan jarenlang voorzitter. De Hervormde Kerk in Losser heeft ook volop kunnen profiteren van zijn bestuurlijke kwaliteiten. Ten tijde van dominee Postma heeft hij vele keren het ambt van ouderling vervuld. Vol enthousiasme vertelt hij dat er jaarlijks, vlak voor de kerstdagen, kerstbakjes werden gemaakt voor bejaarden en mensen die het niet breed hadden. Op zaterdag werden deze dan rondgebracht in een gratis bus met chauffeur van Lippinkhoff. Maar “we lapten samen wat geld bij elkaar voor de chauffeur”.

Niet alleen in zijn eigen kring is Hans Kuperus actief geweest; als protestant maakte hij jarenlang deel uit van het bestuur van het toenmalige r.k. ziekenhuis in Losser.

In zijn jonge jaren was hij een tijdlang actief voetballer bij voetbalclub PJ, waar hij met name opviel door zijn snelheid. Maar wat velen in Losser zeker niet weten is dat Hans ook met verve de bokssport heeft beoefend. “Quentemeijer was trainer en daar had ik een goed gevoel bij. Je kréég er wel eens wat, maar je moest ook uitdelen, want anders kreeg je klap op klap”.

Na de dood van zijn vrouw woonde Hans Kuperus nog enkele jaren alleen in het huis aan de Gronausestraat. Sinds augustus 2005 heeft hij zijn intrek genomen in het verzorgingshuis St. Maartens- Stede.

Hans Kuperus is op 30 maart 2006 overleden.

Referenties

  1. Het meisje in de Froenstraat ... - Tekst Thea H. Evers-Evers - Foto's : Norbert Klein ; uitgegeven door Historische Kring Losser in 2005.