Kienhuis, Albertus - i643

Bets Kienhuis
27 nov 1995 - Fotograaf Norbert Klein
Genealogie
Persoonsnummer	I643

Bets Kienhuis (1905-2002) (I643)

werd geboren op 27 augustus 1905 te Denekamp.

Zijn werkzame leven begon hij als boerenknecht in Ootmarsum. In het oorlogsjaar 1940 trad hij in het huwelijk met Gesina Hendrika Steggink. Het echtpaar ging in Losser wonen omdat Bets knecht kon worden bij boer Elderink (Nitert). De boerderij van het erve Nitert, ofwel Elderink, is ontstaan uit het erve Boerrigter en lag in de zogenaamde Broekhoek. In 1475 moest het erve Boerrigter als volgewaard erf al schatting betalen. Op het erf lag het holtrichterschap van de marke dat na 1670 overging naar de Oldenzaalse burger Nitert. Toen Bets Kienhuis daar als boerenknecht begon, lag de boerderij nog dichter bij het dorp, in de tegenwoordige Hofkamp. Door de uitbreiding van het dorp moest boer Elderink uitwijken naar de Nitertweg achter de ijsbaan.

Bets Kienhuis kreeg als boerenknecht de beschikking over een klein boerderijtje, waar hij ook zelf wat vee kon houden. Dit boerderijtje lag aan de voormalige Broekhoekweg, nu Rondweg, links naast de ijsbaan. Deze plek, zo dicht bij de ijsbaan, had tot gevolg, dat Bets Kienhuis ’s winters, als het mogelijk was om te schaatsen, de taak van baanveger op zich nam. Tot 1956 duurde dit boerenbestaan bij Elderink. Toen verhuisde hij naar de Oldenzaalsestraat/hoek Irisstraat. Het huis dat hij huurde werd eerder bewoond door de bekende veldwachter Straatsburg. Bets Kienhuis heeft aan de Oldenzaalsestraat nog lange tijd schapen gehouden, totdat ook daar het dorp ging uitbreiden. De bouwactiviteiten in De Saller, met name aan de Keizerskroon, maakten een einde aan deze liefhebberij.

Een korte tijd heeft Bets Kienhuis ook nog in de textiel gewerkt. Maar de hele dag in de fabriek, dat was niets voor zo’n buitenmens. Later werkte hij ook nog als stratenmaker.

In Losser was hij zeer bekend, als iemand die de tuinen bij andere mensen verzorgde. Je zag hem altijd fietsen met eens schop en een hark, zelf toen hij de negentig al gepasseerd was.

Fietsen deed hij toch graag, vooral op zondag, en op z’n tijd hield hij van een borrel en een sigaar.

Bets Kienhuis was een zeer positief ingesteld mens. Hij hield van de natuur en kon niet zonder zijn hond. Hij had niet alleen veel plezier aan de tuinen van anderen, maar ook zijn eigen sier- en groentetuin waren hem veel waard.

Het echtpaar Kienhuis kreeg drie zonen en een dochter.

Bets Kienhuis mocht de gezegende leeftijd van 97 jaar bereiken. Hij overleed op 28 oktober 2002.