We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren. |
Gehring, Hermanus Antonius - i11212
Herman Gehring | ||
27 november 1995 - Fotograaf Norbert Klein | ||
Algemene informatie | ||
Bijnaam | De Neus | |
Beroep | politieagent | |
Genealogie | ||
Persoonsnummer | I11212 |
Herman Gehring (1919-1996) (I11212)
werd geboren op 26 maart te Geesteren.[1]
Het gezin telde zestien kinderen en Herman was de één van de jongsten. Zij ouders hadden een bakkerij en kruidenierszaak en ook voor de kinderen was het hard werken. Na de lagere school ging hij op twaalfjarige leeftijd naar het klein seminarie in Utrecht om voor priester te studeren. Toen hij na zes jaar definitief moest kiezen voor de vervolgstudie is hij met de opleiding gestopt. Daarna heeft hij allerlei hand- en spandiensten verricht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij werkzaam op het Distributiekantoor in Tubbergen, maar vond het toen beter om onder te duiken in Manderveen. Tijdens die onderduikperiode leerde hij zijn latere vrouw kennen. Toen de Tweede Wereldoorlog was afgelopen kwam er een nieuwe start. Herman Gehring ging naar de politieopleiding. Na het behalen van zijn diploma werd hij geplaatst in Ootmarsum en daar trouwde hij met zijn vriendin uit de onderduikperiode: <tng i=11483>Susanna Johanna Franke</tng>. De volgende standplaats voor politieagent Gehring was Luttenberg. En van daaruit volgde overplaatsing naar Overdinkel op 10 oktober 1956.
Politieagent Gehring was geschapen met een flinke neus en de bijnaam “De Neus” lag dan ook zeer voor de hand. Maar hij was wel een autoriteit. In Overdinkel noemde iedereen hem “Politie Gehring”. Hij wilde nooit bij zijn voornaam genoemd worden en dat was in die tijd ook beslist niet gebruikelijk. Zijn collega’s zeiden kortweg “Gehring” en alleen binnen de familie werd hij Herman genoemd.
Zij vrouw is in 1970 tijdens een kleine operatie in het ziekenhuis overleden en hij kreeg toen alleen de zorg voor zijn acht kinderen. Deze tragische gebeurtenis heeft zijn verdere leven bepaald. Een groot gezin samen houden, met kinderen midden in de puberteit en jonger, dat was een zware opgave.
“Politie Gehring” had geen rijbewijs maar voor zijn werk had hij de beschikking over een lichte politiemotor, meer een soort bromfiets. Daar kon hij echter niet zo goed mee overweg. “Met de ketting al knarsend over de tandwielen steigerde hij dikwijls op één wiel weg”, aldus een van de kinderen.
Hij hield van orde en regelmaat, op zijn werk en in zijn privé-leven. Klokslag tien uur koffie, reguliere etenstijden en ’s avonds één borreltje en in het weekend twee. In Overdinkel kende hij iedereen met naam en toenaam. Wist een collega van een bepaalde persoon alleen een achternaam, dan wist hij de voorletters direct te noemen en somde ook nog de gegevens van de overige gezinsleden op. Zijn collega’s noemden hem dan ook de “wandelende encyclopedie”. Hij nam zijn werk heel serieus en was ook daarin een perfectionist. En natuurlijk kende iedereen in Overdinkel “Politie Gehring”.
Het kerkdorp had in die jaren nog een eigen politiepost. In 1990 komen de eerste signalen dat de politiebureaus in de kerkdorpen gesloten zullen worden. Bij de rijkspolitie in Zwolle ligt dan het advies om over te gaan tot de sluiting van de bureaus in Overdinkel en de Lutte. De gemeente Losser heeft één bureau op 7.500 inwoners, terwijl de verhouding in b.v. Enschede één bureau op 30.000 inwoners is. De bureaus in de kerkdorpen zijn dan officieel nog twee keer per week twee uur lang geopend. Maar in de praktijk is het al veel minder. Gemeentebestuur en de politiek zijn tegen de opheffing van de politieposten, maar hebben geen mogelijkheden om eventuele sluiting te verhinderen. En dat gebeurt dan ook.
“Politie Gehring” is dan al met vervroegd pensioen. In het maatschappelijk leven was hij onder meer actief binnen het kerkbestuur van de Gerhardus Majella parochie, de Katholieke Bond van Ouderen, bij O.S.V. en Concordia. Tuinieren, kaarten en puzzelen deed hij graag, totdat zijn gezondheid steeds meer te wensen overliet en hij op de hulp van anderen was aangewezen.
“Politie Gehring”, zoals iedereen hem bleef noemen, is in Overdinkel vier keer verhuisd. Hij overleed op zijn laatste adres aan de Willem Gamestraat op 21 april 1996.
Referenties
- ↑ Het meisje in de Froenstraat ... - Tekst Thea H. Evers-Evers - Foto's : Norbert Klein ; uitgegeven door Historische Kring Losser in 2005.