We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren. |
Familie Brilman
De familie Brilman woonde langere tijd op Erve Bookholt.
Door J.D. Brilman - Hij bewerkte de ‘lezing’ die zijn achternicht Jo Vreeling (‘Jootje van tante Rika’) in mei 1977 hield ter gelegenheid van de reünie van de familie Brilman. Deze reünie was georganiseerd ter herdenking van het feit dat hun voorouders zich 100 jaar eerder in Losser op het erve ‘Bookholt’ vestigden. ODenM 2005-3
Oet Dorp en Marke
Zie artikel [https://historischekringlosser.nl/orgaan/teksten/2005-3.pdf De familie Brilman op het “Erve Bookholt” te Losser ]
Genealogie
Op 2 mei 1877 namen Berend Jan Brilman (I11998)
en Janneuken Jacobs (I11999) hier met hun drie kinderen hun intrek namen op het oude “Erve Bookholt”, dat een vermoedelijk bezit was van de Bisschop van Utrecht.
Geboorte Bathmen
De geschiedenis van de familie Brilman begint bij Jan Brilman (I12013) geboren in 1793 in Olst. Hij huwde met Frederika Klein Velderman (I12014) . Hun eerste zoon was dus Berend Jan (I11998) , geboren 24 augustus 1842 te Bathmen. Op 8 november 1844 werd zijn zuster Fredrika (I195911)
geboren.
Op 9 januari 1850 overleed moeder Frederika Brilman – Klein Velderman bij de geboorte van een levenloos kind. Twee jaar later, op 22 augustus 1852, overleed ook vader Jan Brilman.
Wezentijd
De kinderen Brilman hebben een korte tijd onder voogdijschap van Frits Klein Velderman (een oom van moeders kant) nog in het ouderlijk huis gewoond, maar na korte tijd kregen zij een plaats in het huis van Arend Jan Gerrits en Geertje Brilman. Hun huis in Bathmen werd verkocht en de opbrengst hiervan werd op de spaarbank voor de kinderen vastgezet.
Arend Jan Gerrits (I216462)
werd in 1795 in Holten geboren en Geertje Brilman (I216463) in 1794 in Diepenveen.
Wij kunnen wel aannemen dat de Brilmans oorspronkelijk uit Olst, Wijhe en Diepenveen komen. Het echtpaar Gerrits - Brilman had zelf één zoon en twee dochters.
Naar Ambt Delden
Op 5 februari 1854 is het hele gezin, met de wezen Berend Jan en Frederika, die toen 12 en 10 jaar oud waren, vertrokken naar Ambt Delden, waar zij op een Twickelboerderij gewoond hebben. Het erf droeg de naam Perik.
Naar Oele
Op 25 november 1859 verhuisde de familie weer, nu naar Oele, gemeente Hengelo, ook op een Twickelboerderij, vermoedelijk “Klein Avest”, op de grens van Ambt Delden en Oele. Berend Jan heeft daar tot 21 februari 1872 gewoond.
Frederika is op de boerderij gebleven en op 26 april 1864 getrouwd met haar neef Frederik Gerrits. Nadat deze was overleden, is ze op 13 december 1879 gehuwd met Jansen.
Beren Jan zijn eerste liefde was Miete Jacobs (een zus van Johanna), maar in haar burgerlijke dienst werd haar een boer ontraden en de verhouding werd verbroken. Of ze er later spijt van had is niet bekend, wel prentte ze haar latere neven en nichtje in dat hun vader de liefste en beste man was die ze kende. Tante Miete is ongehuwd overleden.
Haar jongere zus Jannôken ging op Sunter Steffen schaatsen in den Plaai. Berend Jan, een graag geziene gast bij de familie Jacobs, werd door moeder Jacobs naar het schaatsgebied verwezen. Wat ze vurig hoopte, dat één van haar dochters met Berend Jan zou trouwen, leek werkelijkheid te worden, er kwam een verkering tot stand. Moeder behoefde één van haar dochters niet aan een tafelpoot te binden, zoals ze vaak zei, om met Berend Jan te trouwen.
Berend Jan huwde op 28 oktober 1871 met Johanna Hendrika Jacobs (I11999) , geboren te Ambt Delden op 8 november 1853, dochter van Derk Jacobs en Jenneke Buursink.
Naar Wierden
Toen het huwelijk voltrokken was, vertrok vier maanden later het paar naar Wierden op een boerderij bij het Buitengoed het “Luie Weerd”, eigendom van de familie Putman Kramer. Daar werden vervolgens geboren: Jan Derk (I12000) (4 april 1872), Frederik Jan (I12001) (31 december 1873) en Arend Jan (I162500) (26 november 1875)
Jannôken was toen nog maar 22 jaar oud en een aantrekkelijke vrouw, maar niet gediend van de vleierijen van de Jonkheren Putman Kramer. Na overleg met haar vader in Delden werd besloten dat, als ergens anders een boerderij vrij was, ze het Luie Weerd zouden verlaten. In Losser en in de Graafschap kwamen boerderijen vrij. Het werd het erve “Bookholt” in Losser. Jannôken kreeg het druk voor de verhuizing, maar moeder Jacobs stuurde hulp in de vorm van zus Dika, 14 jaar oud.
Naar Losser - Erve Bookholt
Op 2 mei 1877 was het dan zo ver en vertrok men naar Losser op het Erve Bookholt.