We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren. |
Even, Margaretha Sophia - i9892
Geta Elsjan-Even | ||
13 november 1995 - Fotograaf Norbert Klein | ||
Bekend van | Naaimachinewinkel Elsjan | |
Genealogie | ||
Persoonsnummer | I9892 |
Greta Elsjan-Even (1903-1997) (I9892)
werd geboren op 18 mei 1903 te Losser.[1]
Sinds haar huwelijk met <tng i=11474>Gerard Elsjan</tng> dreef zij samen met haar man een naaimachinehandel aan de Brinkstraat (nu elektro Scheffer). Ze kregen vier kinderen: Truus (1937), Frits (1938), Ria (1942) en Harry (1946).
Zij hielp veel in de winkel, terwijl haar man thuis bij de klanten de naaimachines demonstreerde. Veel Lossernaren zullen zich deze naaimachinezaak nog kunnen herinneren, met het uithangbord “Ankernaaimachines”, de glazen deur in het midden met het op roedes gespannen taps toelopende gordijn, zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Links en rechts de etalages met de nieuwste modellen elektrische naaimachines, toentertijd de wens van iedere huisvrouw, die de ouderwetse trapnaaimachines graag wilden vervangen. Ernaast was de elektrozaak van Muller, met het uithangbord “Philips radio”.
In de winkel van Elsjan werden ook breiwol en aanverwante artikelen verkocht. Greta Elsjan breide zelf de demonstratiemodellen van de kinderkleding.
Samen met haar man stond zij aan de wieg van de Losserse Böggelrieders en Daansers.
Losser kende in de vijftiger jaren al een soort zomerfeest, een Twentse week. In die periode van wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog hadden de mensen nog maar één week vakantie en voor reizen naar het buitenland hadden de arbeiders zeker geen geld. Zij zochten hun vertier in die week dichter bij huis en de feestweek in Losser, met de oude gebruiken en de streekdracht, was een publiekstrekker. Gerard Elsjan besefte dat een ouderwetse fiets, met zijn ongelijke wielen en een berijder die hoog uittorende boven het voetvolk, veel bekijks zou trekken. Met behulp van zijn even enthousiaste collega-ondernemers T. Lemmink en C. Boerrigter en andere dorpsgenoten, werden bij de smidse van Geerlings’ Toon (de Böggelnaam van Tonny Lemmink) tien fietsen gemaakt. Een stuur, twee ongelijke wielen en enkele gebogen stangen die het geheel bij elkaar houden, zo ontstond een imposante fiets.
Maar de dames wilden ook wel wat en er kwam een volksdansgroep voor dames en heren en ook de jeugd kwam er bij. Zo ontstond mede door de inbreng van Gerard en Greta Elsjan een complete folkloristische vereniging. Tweeëntwintig februari 1954 was de officiële geboortedatum van de Losserse Böggelrieders en Daansers, een vereniging die de Twentse folklore en de naam van Losser hooghoudt in binnen- en buitenland.
Greta Elsjan-Even verloor haar man Gerard in 1969 na een ziekbed van drie maanden. Samen met haar zoon Frits zette zij de zaak voort. Frits zette ook de folkloretraditie voort. Hij was jarenlang voorzitter van de Losserse Böggelrieders en Daansers.
De naaimachinewinkel werd gesloten in december 1984.
Greta Elsjan-Even werd begin 1984 ziek, moest meerdere operaties ondergaan, verbleef lange tijd in het ziekenhuis en ging daarna naar het verpleeghuis.
In 1986 kon ze haar intrek nemen in het verzorgingshuis St. Maartenstede, waar ze nog elf jaar heeft gewoond. Ze overleed op 27 april 1997.
Referenties
- ↑ Het meisje in de Froenstraat ... - Tekst Thea H. Evers-Evers - Foto's : Norbert Klein ; uitgegeven door Historische Kring Losser in 2005.