We zijn weer gewoon geopend in het 't Lossers hoes lok 1.25. Let wel op de openingsuren. |
Elsjan, Bernardus Gerhardus - i11210
Bernard Elsjan | ||
16 oktober 1995 - Fotograaf Norbert Klein | ||
Algemene informatie | ||
Beroep | machinebankwerker | |
Genealogie | ||
Persoonsnummer | I11210 |
Bernard Elsjan (1922-2007) (I11210)
werd geboren op 1 maart 1922 te Losser.[1]
Zijn geboortehuis stond in de Zoeke. De Marke Losser, het gebied buiten het eigenlijke dorp, was verdeeld in hoeken: de Zoeke, de Veldzijde, de Broekhoek en Overdinkel. Zo’n hoek bezat binnen de Marke een bepaalde zelfstandigheid.
En daar in het zuiden van Losser ging Bernard Elsjan ook naar de lagere school, de toenmalige Zoekerschool, die was gelegen aan de huidige Goormatenweg, aan de rechterkant, richting Overdinkel. In het huidige gebouw is de oude vorm nog te herkennen. De school was geopend in 1900 en werd in het begin van de dertiger jaren gesloten. In het dorp waren katholieke scholen gekomen, ook voor jongens, en Bernard vervolgde zijn schooltijd op de St. Aloysisusschool aan de Kerkstraat. Hoofd van de school van 1930 tot 1955, was meester A.B. Lemmink. Foto’s uit die tijd tonen op de speelplaats jongens met een halflange kniebroek en klompen. Zo heeft hij er ongetwijfeld ook uit gezien in zijn jeugd. De school stond midden in het dorp. In de slagerij van Luyerink werd geslacht, bij smederij Muller aan de overkant werden paarden beslagen en hoepels op karrenwielen getrokken. Een tijd waarin altijd wel wat te beleven viel.
Na zijn schooltijd ging Bernard werken in de melkfabriek aan de Gronausestraat. Hij werd daar botermaker. In de Tweede Wereldoorlog werd hij door de Duitse bezetters tewerkgesteld in Gildehaus. Ook daar werkte hij in de zuivelfabriek. Hij trouwde op 27-4-1950 (BS Losser akte 36) voor de wet en voor de kerk in De Lutte op 25-11-1952 met <tng i=11473>H.C.M. Nijhuis</tng>.
Na de bevrijding kreeg hij een baan bij de toenmalige Bataafse Petroleum Maatschappij (de latere NAM) in Schoonderbeek. Daar kon hij beginnen als monteur. Hij bekwaamde zich verder in de avonduren en volgde een studie aan het Voortgezet Middelbaar Technisch Onderwijs in Coevorden.
Daarna kreeg hij een baan als fijnemachinbankwerker bij de N.V. Hollandse Signaalapparaten in Hengelo. Signaal fabriceerde in hoofdzaak voor Defensie. Het bedrijf vervaardigde vuurleidingapparatuur, complete wapensystemen, radar-apparatuur enz. In dit kader werd Bernard Elsjan twee keer uitgezonden naar Noorwegen. Het werk van een fijnmachinebankwerker was toen heel anders dan nu. Er waren in die tijd nog geen computergestuurde draaibanken. Alles gebeurde met de hand en tot op de millimeter nauwkeurig.
Bernard Elsjan bleef bij Signaal werken tot aan zijn pensionering.
Zijn werk was ook zijn hobby. Hij is iemand waarvan men zegt: “Wat zijn ogen zien kunnen zijn handen maken”. Een eigen caravan bouwen, daar draaide hij zijn hand niet voor om. Voor zijn vier kinderen maakte hij veel speelgoed zelf, waaronder prachtige trapauto’s. Hij fabriceerde vijf fraaie staande klokken, waarvan hij natuurlijk elk onderdeel zelf maakte. Er werden maar liefst 2200 schakels in verwerkt.
In het maatschappelijke leven is hij een korte periode voorzitter geweest van de vakbond van de metaalwerkers St. Eloy.
Bernard Elsjan en zijn vrouw verhuisden in 2004 van de Lijsterbesstraat naar het nieuwe appartementencomplex De Leurinkhof, waarin de naam van de grondlegger van het voormalige ziekenhuis/bejaardentehuis, Bernhard Leurink, bewaard is gebleven. Nadat hij in 2005 was opgenomen in Bruggerbosch kwam hij in mei 2006 terug naar zijn vertrouwde geboortedorp, waar hij liefdevol werd verpleegd in Oldenhove, afd. Kraesgenberg. Hij overleed op 2 september 2007.
Referenties
- ↑ Het meisje in de Froenstraat ... - Tekst Thea H. Evers-Evers - Foto's : Norbert Klein ; uitgegeven door Historische Kring Losser in 2005.