Bruijn, Jacobus H. de - i11201

Jacobus de Bruijn
8 juli 1980 Fotograaf Norbert Klein
Algemene informatie
Beroep	onderwijzer, bankdirecteur
Genealogie
Persoonsnummer	I11201

Jacobus de Bruijn (1913-2003) (I11201)

werd geboren op 29 april 1913 in Moordrecht.

Hij kwam omstreeks 1935 als onderwijzer naar Losser en werd benoemd aan de drieklassige Aloysiusschool, die midden in het dorp was gebouwd onder architectuur van Joh. Sluymer. Vanaf 1930 konden de katholieke jongens daar naar school.

Omstreeks 1940 werd meester de Bruijn tevens kassier van de Raiffeisenbank. Deze coöperatieve bank was in Losser opgericht in 1906 en zou later uitgroeien via de Boerenleenbank tot de huidige Rabobank. Meester de Bruijn volgt daar Henricus Sanderink op, net als hij ook een onderwijzer en hoofd van de Zoekerschool en daarna van de zogenoemde "Lange School". In de beginjaren van de bank, tot ver in de jaren vijftig, kenden de lokale Raiffeisenbanken/Boerenleenbanken alleen de rol van kassier. Aanvankelijk deed deze de administratie van de bankzaken naast zijn eigenlijke betrekking. Zo ook de heer de Bruijn. Zo'n bankkantoor was in de eerste jaren slechts een paar uur per week open. Hij hield kantoor aan huis in de St. Maartenstraat 10, in het kamertje rechtsvoor. De ingang was aan de toenmalige Dr. Frederiksstraat.

Meester de Bruijn werd in 1955 hoofd van de Aloysiusschool, als opvolger van A.B. Lemmink. In de bankwereld verandert echter heel veel in die jaren en hij moet kiezen voor het onderwijs of de bank, want de taken zijn niet meer te verenigen. In 1962 besluit hij om de rest van zijn werkzame leven door te brengen als directeur van de plaatselijke Boerenleenbank.

Maatschappelijk is er in die tijd ook veel in beweging. Het zijn de nadagen van de verzuiling, maar kerkbesturen zijn nog wel steeds verantwoordelijk voor het onderwijs en de gezondheidszorg. Die situatie wordt toch niet meer als optimaal ervaren en zo komt er als eerste een apart bestuur voor het zieken- huis/bejaardentehuis, dat zich hiervoor volledig kan inzetten. Met het oog op de toekomstige nieuwbouw was dat ook zeker noodzakelijk. De handtekening van J.H. de Bruijn staat op de oprichtingsakte van de nieuwe Bernardus Stichting in 1962. Hij is daar secretaris. In 1966 zou de eerste steen voor het nieuwe ziekenhuis gelegd worden en de eer wordt gegund aan pastoor J. van den Hoven.

Het katholieke onderwijs wordt in 1970 losgekoppeld. Ook hier komt een aparte stichting, waarvan de heer de Bruijn het penningmeesterschap op zich neemt. Samen met de heren Zeelenberg (voorzitter) en Fischer (secretaris) geeft hij lange tijd daadwerkelijk leiding aan het katholieke onderwijs. Hij voert zelf ook de gehele financiële administratie voor de lagere scholen en de aparte kleuterscholen. Een calculator bestond nog niet. De heer de Bruijn had alleen een grote telmachine en verder was het hoofdrekenen. Hij voert een zuinig beleid en doet dus alles zelf. Geld overboeken was er nog niet bij. Dat bracht hij in eigen persoon naar de scholen, altijd op de fiets, met over de stang zijn aktetas. In 1984 komt er een andere bestuursstructuur en maakt het "driemanschap Zeelenberg, Fischer en De Bruijn" plaats voor een nieuw schoolbestuur. Dankzij het zuinige financiële beleid van J.H. de Bruijn, kan dit nieuwe bestuur veel voor het katholieke onderwijs betekenen. Zo wordt het mogelijk om in 1996 het voortgezet onderwijs voor Losser te behouden, want de Carmelstichting wilde wel een grote bruidsschat voor de toenmalige Mavo De Esch en die kon toen ook meegeven worden. Losser heeft er een prachtige accommodatie voor voortgezet onderwijs aan overgehouden.

Jacobus de Bruijn had nog meerdere bestuurlijke functies, onder meer bij de regionale ouderen bond. Hij was iemand die veel respect afdwong, maar op geen enkele wijze op de voorgrond zou treden. Het is dan ook heel bijzonder dat deze foto van hem gemaakt mocht worden, want hij was wars van elke publiciteit. Hij had belangstelling voor de Klassieke Oudheid en las graag historische romans. Verder hield hij van de Engelse dichtkunst. In 1997 maakte een afnemende gezondheid het noodzakelijk dat hij samen met zijn vrouw het huis aan de Denekamperdijk moest inruilen voor het verzorgingshuis De Molenkamp in Oldenzaal, waar zij nog enkele goede jaren hebben gehad. "Meester" de Bruijn, zoals iedereen hem bleef noemen, overleed op 24 december 2003.