Blanken, Gesinus van - i11190

Gé van Blanken
6-10-1980 Fotograaf Norbert Klein
Algemene informatie
Beroep	huisarts
Genealogie
Persoonsnummer	I11190

Gé van Blanken (1912-1989) (I11190)

werd geboren op 23 september 1912 in Hengelo (Ov).

Hij verhuisde met zijn ouders en twee zussen naar Drente en vervolgens naar Delft. Daar ging hij naar de lagere school en het voortgezet onderwijs. Hij wilde dokter worden en ging medicijnen studeren in Leiden.

In mei 1940 behaalde hij zijn artsendiploma. Zoals toen gebruikelijk was voor een jonge dokter, deed hij in verschillende plaatsen dienst als waarnemend arts en in die hoedanigheid kwam Ge in Borne terecht. Daar raakte hij betrokken bij het verzet tegen de Duitse bezetters. Hij maakte deel uit van de Twentse afdeling van de inlichtingenorganisatie RR (Rolls Royce). Dit was een oorspronkelijk in het westen van het land opererende illegale groepering die zich bezig hield met inlichtingen- en koerierswerk. Coen Hilbrink zegt hierover in zijn boek “De illegalen”, dat de opbouw in onze streek plaats vond vanaf eind november 1944.

De Bornse huisarts Panhuijsen en zijn echtgenote behoorden ook bij deze groep. Verzetstrijders werden regelmatig van valse papieren voorzien en vooruitlopend op de verwachte bevrijding werden er i.v.m. de geallieerde invasie illegale telefoonkabels gelegd.

Hilbrink beschrijft ook de inval van de SD, begin februari, in het huis van dokter Panhuijsen, waarbij de bekende verzetstrijder Friso van Hoorn weet te ontsnappen, maar alle andere aanwezigen werden gearresteerd. Dokter van Blanken was daar niet aanwezig. Hij moest nog komen. Hij werd later gearresteerd en gevangen gezet, eerst in het Huis van bewaring in Almelo en vervolgens in de Synagoge in Enschede. Vlak voor de bevrijding werd hij onverwacht vrijgelaten.

Het Enschedese verzet wist op 31 maart tijdens een (bluf)actie alle gevangenen vrij te krijgen.

Hij ging terug naar zijn ouders in Delft, om weer op verhaal te komen en aan te sterken.

Maar zoals voor zoveel mannen van zijn generatie, was de oorlog niet afgelopen. Zij werden uitgezonden naar Nederlands-Indië, om weer in een strijd terecht te komen, die uiteindelijk de Indonesische zelfstandigheid zou opleveren. Dokter van Blanken was daar officier van gezondheid en naast zijn taak als legerarts, hield hij zich ook intensief bezig met de bestrijding van het leed onder de burgerbevolking.

Dokter Van Blanken kwam weer terug naar Twente en kreeg in 1948 een voorlopige aanstelling in de praktijk van de Losserse huisarts Van Schie. Na anderhalf jaar kon hij deze praktijk overnemen.

De Losserse huisartsen woonden vanaf het einde van de negentiende eeuw in de statige dokterswoning aan de splitsing Oldenzaalsestraat / Enschedesestraat. Het huis was in 1884 gebouwd door B. Holtkamp en in 1898 gekocht door de eerste Losserse arts dokter Frederiks.

Ook dokter Van Blanken ging er wonen en had hier zoals toen gebruikelijk was praktijk en apotheek aan huis. Hij beschreef zelf die eerste jaren in Losser als bijzonder mooi. “ Ook al werkte je je haast uit de naad met een praktijk van pakweg zo’n vijfduizend patiënten en één collega ([dokter L. de Bruijn]). Je had toen drie spreekuren per dag en op zaterdag twee. Weekendregelingen kende je niet en tussen dat alles door moest je toch nog proberen om tijd vrij te maken om ‘bij te blijven’, want juist in die jaren maakte de medische wetenschap stormachtige ontwikkelingen door”.

Er waren natuurlijk veel contacten met het toenmalige ziekenhuis, waar hij samen met dokter De Bruijn bij toerbeurt ook dienst deed als narcotiseur.

Ook op maatschappelijk gebied was dokter Van Blanken actief. Hij was medeoprichter en voorzitter van de afdeling Losser van het Rode Kruis en ook nam hij het initiatief tot oprichting van de Dienst Medische Sportkeuringen. Verder was hij medisch adviseur van het Groene Kruis en het internaat De Ravenhorst in de Zandbergen.

Met ingang van 1 oktober 1977 droeg hij zijn praktijk over aan dokter Horsthuis.

Dokter van Blanken was getrouwd met <tng i=166459> Lied te Biezebeek </tng>, dochter van de Losserse veearts uit de St. Maartenstraat. Zij bleven in Losser wonen.

Ge van Blanken overleed op 1 juli 1989 tijdens een vakantie in Ouddorp (Zuid-Holland).