Beunders, Benardus Albertus - i11189

Ben Beunders
12 mei 1980 Fotograaf Norbert Klein
Algemene informatie
Beroep	aannemer
Genealogie
Persoonsnummer	I11189

Ben Beunders (1926-1981) (I11189)

werd geboren op 25 augustus 1926 in Losser.

Hij groeide op in een gezin van veertien kinderen als vierde in de rij. Na de lagere school volgde hij de opleiding tot timmerman aan de ambachtsschool in Enschede.

Zijn vader had een aannemersbedrijf en het lag voor de hand, dat ook Ben zou “doorleren” voor aannemer. Daarom reisde hij jarenlang elke week met de bromfiets naar de aannemersopleiding in Hengelo.

In zijn jonge jaren ontwikkelde Ben Beunders een diepgaande belangstelling voor de radiotechniek. Als kind raakte hij gefascineerd door “het kastje aan de muur waaruit een stem kwam”. Hij bleek bijzonder handig met elektriciteit te zijn en kreeg in het gezin dan ook de eretitel “stroombroer”. Zijn leven lang heeft hij de radiotechniek en radiobouw als hobby beoefend. Ben had daarvoor een speciaal hok ingericht in zijn timmermanswerkplaats. Bijzonder trots was hij op een exemplaar dat hij geheel zelfstandig uit oude onderdelen had geassembleerd en waarop hij het beroemde Philips-embleem met de sterretjes en de golven had geplakt. Die radio had een ereplaats in de huiskamer.

Ben Beunders was getrouwd met Marietje Keizers. Zij hadden elkaar al in 1938 leren kennen en veel later in 1949 kregen zij verkering. Maar dat hield niet zo lang stand, want Marietje vond zichzelf nog te jong voor zo’n serieuze aangelegenheid als een “verbintenis voor het leven”.

In datzelfde jaar werd Ben net als veel van zijn leeftijdgenoten uitgezonden naar Nederlands -Indië. Hij was gedetacheerd bij de genietroepen en vanwege zijn technisch inzicht was hij een uitstekende bruggenbouwer. Maar aan schieten had hij een bloedhekel. Vaak vertelde hij later hoe moeizaam het telefonische contact met het thuisfront verliep. Eerst moest de radiotelegrafist in de kampong contact maken met de zendmast in Bandung, vanwaar het radiosignaal naar het vaderland de lucht in ging. “Hallo Bandung”, dat hij als kind vaak op de radio had gehoord in het liedje van Willy Derby, hoorde hij nu in het echt en later was het dan ook één van zijn stopwoorden.

Een bijzondere gebeurtenis vond plaats toen Ben op weg was naar zijn inscheping in Rotterdam. Hij had geen gelegenheid gevonden om persoonlijk afscheid te nemen van zijn oudste zus Marietje, die als zuster Ancilla in het klooster in Schijndel verbleef. In de trein had hij een bosje margrieten voor haar meegenomen. Hij bedacht een bijzonder creatieve manier om deze bloemen toch bij zijn zus te laten bezorgen. Op de buitenkant van een pakje sigaretten schreef hij ongeveer de volgende boodschap: “Wie dit doosje sigaretten vindt en bereid is deze bos margrieten te bezorgen bij zuster Ancilla in het klooster te Schijndel, mag als beloning het pakje sigaretten behouden”. In de buurt van ’s Hertogenbosch gooide hij de bos margrieten samen met het pakje sigaretten uit het raam en het wonder geschiedde: de margrieten werden bij zijn lievelingszus in Schijndel afgegeven.

Toen Ben Beunders in 1951 terugkeerde uit Indië raakte de verkering met Marietje Keizers weer aan en zij trouwden in 1956. Zij kregen vijf kinderen. Aanvankelijk woonde het gezin aan de Braakstraat.

In 1963 verhuisden zij naar de Lutterstraat, waar Ben het aannemersbedrijf van zijn vader voortzette. Hij bouwde en verbouwde een aantal markante panden in Losser en Overdinkel, waaronder het Witgele Kruisgebouw, de MAVO en de Christelijke school. En ook diverse particuliere huizen in de nieuwbouwwijken.

Begin jaren zeventig stopte hij met het aannemersbedrijf. Het werd hem teveel. Hij stapte over op de houthandel en kreeg een grote klantenkring.

Ben was ook een kunstzinnig mens. Toen zijn aanstaande vrouw een levensbedreigende ziekte had, sneed hij uit het hout van een appelboom een prachtige madonna met kind en bad voor haar herstel bij het Mariakapelletje aan de Broekhoekweg. Ben Beunders, een zachtaardig mens en een creatieve vakman met een paar “gouden handen” stierf op 16 april 1981.